(...) Stale rosnące rozwarstwienie społeczne przy jednocześnie powszechnym dostępie do edukacji rodzi pomruk niezadowolenia, szczególnie mocno słyszany w zachodnich, rozwiniętych społeczeństwach dobrobytu. Bo choć wszyscy karmieni jesteśmy tymi samymi marzeniami o dobrobycie, płynącymi z reklam i przekazu kultury masowej, to jednocześnie nie wszyscy mamy szansę na ich realizację. Przeszkód jest wiele- od problemów ze znalezieniem pracy aż po niskie zarobki. Rośnie pokolenie, które w swojej masie nie stawia już sobie za zadania zmienianie świata społeczeństwa na lepsze. Zamiast tego chcemy po prostu urządzić się komfortowo w tym co jest. Jest to artykułowana nie wprost postawa egocentryczna, znana u nas z sentencji: „po mnie choćby potop”. (...)
Komentarze
Prześlij komentarz